در دانشگاه طالبان به جای درجات علمی به تعداد انفجار افتخار می‌شود
سانکو پانزا
هفته نامه نویدنو: در حال جاانداختن معیارهای غیر انسانی‌اند. ارزش‌های انسانی را سرنگون کرده‌اند و به جای آن به قتل و کشتن و انفجار و انتحار افتخار می‌کنند.
ندا محمد ندیم سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان همین چندی پیش در یک سخنرانی در هرات گفت که طالبی ممتازتر است که هرچه بیش‌تر ماین‌گذاری کرده باشد.
ندا محمدندیم در حال حاضر سرپرست وزارت تحصیلات عالی امارت اسلامی طالبان است. از موقعیت یک وزیر، آن هم وزیر تحصیلات عالی که یکی از ارکان اساسی ارتقای هر کشوری‌ست، این سخنرانی را ایراد کرده است.
این سخنرانی اما رسما و علنا و عملا به معنای «نه» گفتن به تمام دستاوردهای مهم بشری از قبیل مطالعات صلح، ایده‌های آینده‌گرانه، ایده‌های همزیستی، جامعه‌ی باز و همکاری‌های انسانی است.
وقتی که وزیر تحصیلات عالی یک حکومت به جای دستاوردهای مهم علمی، به جای کشفیات تازه‌ای از هوا، به جای اختراع داروهای مرض‌های بی‌درمان، به جای پیش‌کش‌کردن شهرهای شناور، به جای آمادگی برای تغییرات اقلیمی، از تعداد و تجربه‌ی ماین‌گذاری به عنوان افتخار یاد می‌کند، معنای مهم و اول آن این است که ارزش‌های آن حکومت ارزش‌های غیر انسانی است.
طالبان سال‌ها مردم را کُشته‌اند. از کشته‌شده‌ها و خانواده‌های آنان که بگذریم، با همین کارگذاری ماین و انفجار و انتحار بخش زیادی از مردم افغانستان را معلول و زخمی کرده‌اند.
یک قسمت عظیم از جمعیت افغانستان را معلولین جنگی تشکیل می‌دهند. آنان یا در انفجار، یا در انتحار، یا در ماین‌های کارگذاری شده‌ی طالبان و دیگر گروه‌های تروریستی اعضای بدن‌شان را از دست داده‌اند.
یک جمعیت عظیمی از معلولین هم نظامی‌هایی‌اند که در جنگ با طالبان معلول شده‌اند. طالبان با هر بهانه‌ای که شده به آنان حمله کرده و یک جمعیت عظیمی از نیروی جوان کشور را به خاکِ سیاه نشانیده‌اند.
این معلولین در رده‌های سنی متفاوتی‌اند. از کودکان گرفته تا پیرمردان هفتاد و هشتاد ساله‌اند. درین میان بخش عظیمی از معلولین افغانستان جوانان‌اند. عموم این معلولین جوان نان‌آور خانه بوده‌اند.
هم‌اکنون طالبان هر هفته چهل ملیون دلار از آمریکا می‌گیرند. تا یک سال پیش که کابل را هنوز سقوط داده نتوانسته بودند و به عنوان اپوزیسیون و نیروهای انتحاری عمل می‌کردند، جوانان را می‌کشتند که نوکر و مزدور و نان‌خور آمریکااند. سرک‌ها را ماین‌گذاری می‌کردند، پل‌ها را خراب می‌کردند که با پول آمریکا و کافران ساخته شده و همه نجس‌اند.
دار و ندار این ملک را ویران و برباد کردند. به این خاطر که بالاخره از یک راهی با آمریکا و کافران مرتبط اند. تا یک سال پیش پول آمریکا را نجس می‌گفتند و هرچیزی ساخته‌شده با آن پول‌ها را انتحار و انفجار می‌دادند و معاش‌بگیران آن پول‌ها را ترور می‌کردند، ولی خودشان در حال حاضر هر هفته چهل ملیون دلار از آمریکا می‌گیرند و به رخ‌شان هم نمی‌آورند.
امارت اسلامی طالبان از یک چشم‌انداز عمیق‌تر، بی‌ارزشی مطلق است. پای‌بند هیچ اصولی نیست و با هر سازی می‌رقصد. نه برای نظام می‌جنگد، نه برای صلح می‌جنگد، نه برای ثبات می‌جنگد، نه برای استقلال می‌جنگد، نه برای تحصیلات می‌جنگد و نه برای وطن می‌جنگد، فقط برای پول می‌جنگد. با سازِ دلار می‌رقصد.
اگر با جنگ و ترور دلار به دست آمد اسلحه برمی‌دارند و ماین بسته می‌کنند. اگر با تکفیر دلار به دست آمد مردم را تا آخرین درجه تکفیر می‌کنند. اگر با شلاق دلار به دست آمد دایره‌ی شلاق و چاهِ سنگسار می‌سازند. اگر از بسته‌کردن آموزشگاه‌ها بر روی دختران امتیازی به دست می‌آمد یک‌شبه تمام مکاتب دخترانه را می‌بندند.
همین طالبانی که نصف مردم را معلول کرده‌اند، هم‌اکنون به قول سرپرست وزیر تحصیلات عالی این گروه به «طالبی که هرچه بیش‌تر انفجار داده‌اند» افتخار می‌کنند. سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان می‌گویند که در تحصیلات طالبان طالبی ممتازتر است که بیش‌تر ماین کارگذاری کرده باشد. معنای این حرف این است که طالبی ممتازتر است که مردم را هرچه بیش‌تر کشته و زخمی و ماتم‌زده کرده باشد.
پیش از این نیز طالبان از خانواده‌های انتحاری‌ها طی یک محفل رسمی و با شکوهی تقدیر به عمل آورده بودند. در جهان قرن بیست‌ویک و در پیش چشم حقوق بشر به خانواده‌های انتحاری‌ها وعده‌ی همکاری‌های مالی دادند.
این اما در حالی است که بسیاری از خانواده‌های معلولین در حال حاضر حتا نان خشکی هم برای خوردن ندارند. بسیاری از معلولین نان‌آورانی بودند که اکنون در صفِ اجتماعِ گرسنه هر لحظه برای یک لقمه‌نان لِه می‌شوند.
موضوعات: طالبان, ارزش‌ها, برعکس‌سازی, انتحار, تقدیر.